W uchwale trzech sędziów z dnia 11 stycznia 2018 r., sygn. akt: III CZP 93/17, Sąd Najwyższy przesądził, że postanowienie umowne zezwalające wynajmującemu na odebranie najemcy przedmiotu najmu (lokalu) do czasu uregulowania zaległości z zachowaniem obowiązku zapłaty pełnego czynszu są sprzeczne z właściwością stosunku najmu. W ocenie Sądu, tego typu zastrzeżenie umowne należy uznać za nieważne w świetle art. 3531 k. c. w zw. z art. 58 k. c.
Powyższe wskazuje, że wynajmujący nie może w takim przypadku „powstrzymać się” ze spełnieniem swojego świadczenia, tj. oddania lokalu do używania najemcy na czas trwania stosunku najmu. Zabezpieczenie interesu prawnego wynajmującego może być realizowane poprzez wykorzystanie innych instytucji przewidzianych przepisami k. c. – np. możliwością wypowiedzenia stosunku najmu lub skorzystaniem z tzw. ustawowego prawa zastawu na rzeczach ruchomych najemcy wniesionych do lokalu.