Prawnicy Kancelarii reprezentowali Klienta działającego w branży najmu nieruchomości komercyjnych, w wieloletnim sporze sądowym, w którym Klient, w oparciu o art. 299 KSH, dochodził od członków zarządu spółki z o.o. (najemcy), odszkodowania z tytułu przedwczesnego rozwiązania umowy z przyczyn leżących po stronie spółki.
Klient – jako wynajmujący zawarł ze spółką z o.o. – jako najemcą, umowę najmu lokalu znajdującego się w centrum handlowym, która obowiązywać miała przez 5 lat. Umowa została rozwiązana przed upływem umówionego okresu z przyczyn leżących po stronie najemcy (najemca zaprzestał prowadzenia działalności w lokalu oraz zaprzestał regulowania czynszu i innych świadczeń wynikających z umowy). Klient wystąpił przeciwko spółce z pozwem o zapłatę, w którym domagał się zasądzenia części należności z tytułu czynszu i uzyskał prawomocny wyrok, w oparciu o który wszczął następnie egzekucję przeciwko spółce. Egzekucja okazała się bezskuteczna z uwagi na brak majątku po stronie najemcy.
Klientowi w oparciu o postanowienia umowy najmu, przysługiwało również prawo do domagania się od najemcy odszkodowania z tytułu przedwczesnego rozwiązania umowy najmu z przyczyn leżących po stronie najemcy. Wobec bezskuteczności egzekucji z majątku spółki z o.o. w poprzedniej sprawie, Klient zdecydował się dochodzić odszkodowania bezpośrednio od członków zarządu tej spółki, nie występując uprzednio o zasądzenie odszkodowania od spółki i nie uzyskując tytułu egzekucyjnego przeciwko spółce.
Pozwani w toku procesu argumentowali, że niedopuszczalnym pozostaje przypisanie odpowiedzialności za zobowiązania spółki z o.o. członkom jej zarządu w oparciu o art. 299 KSH, w sytuacji gdy istnienie wierzytelności przeciwko spółce nie zostało uprzednio stwierdzone tytułem egzekucyjnym. Kwestionowali również zaistnienie przesłanek do rozwiązania umowy najmu przez Klienta oraz skuteczność oświadczenia o rozwiązaniu umowy najmu, które złożył Klient.
Sądy obu instancji podzieliły jednak w pełni stanowisko i argumentację prezentowaną przez prawników Kancelarii, że w specyficznych realiach przedmiotowej sprawy zachodziły podstawy do odstąpienia od generalnej zasady, iż wierzyciel spółki z o.o. pozywający członków zarządu w oparciu o art. 299 KSH, powinien dysponować wydanym przeciwko spółce tytułem egzekucyjnym stwierdzającym zobowiązanie. Za zasadną uznana została również ta argumentacja, w której Kancelaria podnosiła, że wobec uchybienia przez członków zarządu spółki z o.o. terminowi do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości spółki, możliwe było przyjęcie ich odpowiedzialności również na podstawie art. 21 ust. 3 prawa upadłościowego i naprawczego (w brzmieniu sprzed 1 stycznia 2016 r.).
Pozwani członkowie zarządu spółki wnieśli skargę kasacyjną do Sądu Najwyższego, jednak nie przyniosła ona zamierzonego przez nich skutku.
Dzięki szybkim oraz skutecznym działaniom prawników Kancelarii, w tym również czynnościom ukierunkowanym na zabezpieczenie dochodzonego w sprawie roszczenia, m.in. poprzez ustanowienie hipoteki przymusowej na nieruchomości stanowiącej własność członka zarządu spółki, sprawa zakończyła się pełnym zaspokojeniem Klienta, który w związku z zapadłym orzeczeniem w krótkim czasie otrzymał kwotę należności głównej wraz z należnościami odsetkowymi oraz kosztami procesu, w kwocie przekraczającej łącznie 600 tys. złotych.