W dniu 30 czerwca 2020 r., w sprawie o sygn. akt III CZP 67/19, Sąd Najwyższy powziął uchwałę, zgodnie z treścią której art. 483 § 1 k.c. nie wyłącza dopuszczalności zastrzeżenia kary umownej z tytułu braku zapłaty lub nieterminowej zapłaty wynagrodzenia należnego podwykonawcom lub dalszym podwykonawcom, o której mowa w art. 143d ust. 1 pkt 7 lit. a p.z.p. W regulacji ustawowej o zamówieniach chodzi bowiem o zabezpieczenie interesów podwykonawców. Dopuszczalne jest zatem zastrzeżenie kary umownej na rzecz inwestora (zamawiającego) za nie wypłacenie wynagrodzenia podwykonawcom zawinione przez głównego wykonawcę.